4e trip: Siliguri

Joy Jishu (prijs de Heer)!

Nu zijn we inmiddels al 7 weken in het geweldige land India! Wat een geweldig voorrecht om hier te kunnen zijn en de gelovigen hier te dienen. En we waren de afgelopen 6 weken aan één stuk door aan het reizen van plaats naar plaats, maar nu was het tijd om weer naar Kolkata terug te gaan vanuit Hiradihi. Het was goed om weer ff terug te gaan naar de thuisbasis in Kolkata voor een weekend. Zodat we weer ff naar de winkelcentra konden om Westers eten te eten, Westers ontbijt te kunnen hebben en om al de mensen in Kolkata weer ff te zien en bij te praten. En daarnaast was het ook lekker om ff een weekend geen bediening te hebben en te rusten.

Alhoewel we in Kolkata ook nog wel het één en ander moesten voorbereiden. We moesten evaluatieverslagen schrijven, dollars kopen om aan de grens onze visa te kunnen kopen voor onze trip naar Nepal verderop in de reis en we moesten een treinticket boeken voor onze nieuwe bestemming: Siliguri

Siliguri
Siliguri is een stad met tussen de 900.000 tot 1.000.000 inwoners en ligt 600 km ten Noorden van Kolkata en dichtbij de grens met Nepal en Bhutan. En het feit dat deze stad dichtbij de grens met Nepal ligt is zichtbaar in het straatbeeld, want het lijkt alsof 50% van de inwoners van deze stad zijn roots heeft in Nepal. Dus hier voel je jezelf een beetje meer in Azië, omdat de mensen er meer Chinees uit zien en dat is toch het eerste beeld wat ik had als ik aan Azië dacht.

De voorganger van de kerk waarin we hier lesgeven is afkomstig uit Kolkata, dus de kerk heeft haar diensten in Bengali en dat is ook de taal waarin onze lessen vertaald werden. Naast leden uit zijn kerk, waren er ook leden uit twee andere kerken aanwezig bij onze lessen. Iedere middag hadden we hier rond de 40 studenten en we merkten al gauw dat deze kerk een hele jonge kerk is met ontzettend veel tieners die heel erg trouw en betrokken zijn. En het was geweldig om zoveel tieners te kunnen dienen met het Woord van God en om te zien hoe God een goed fundament in hun leven aan het leggen was door de lessen en de andere activiteiten van de kerk en door zijn relatie met hen heen! Ik ontdekte ook opnieuw dat ik het nog steeds super vind om jongeren te dienen, dus we gaan zien waar God dit in de toekomst nog voor wil gaan gebruiken.

Uiteraard is elke dag in deze trip speciaal geweest waarin we God’s kinderen hebben kunnen dienen met Zijn Woord. Maar hier in Siliguri hadden we twee hele speciale lessen. De dag waarop we lesgaven over genezing was speciaal, omdat al voordat we mensen naar voren vroegen om voorbede te ontvangen voor genezing er iemand genezen was. Eén van de studenten getuigde dat hij God gevraagd had hem te genezen van zijn nekpijn tijdens de les, zodra hij begreep dat ziekte een vloek is en dat God’s wil genezing is. En aan het eind van de les was zijn nekpijn verdwenen! Halleluja! De tweede speciale les was het onderwerp de Heilige Geest. Alhoewel wij het gevoel hadden dat veel van de studenten al eerder onderwezen waren over de Heilige Geest en Zijn gaven, kwam praktisch iedereen naar voren toen we een uitnodiging voor gebed deden voor de doop in de Heilige Geest. Dus blijkbaar wisten ze wel redelijk veel over de Heilige Geest, maar had nog bijna niemand een persoonlijke ontmoeting met Hem gehad. En tijdens de voorbede startte minimaal 3 studenten direct in andere tongen te bidden en vielen er verscheidene dames in de Geest. Wat geweldig, dat zoveel mensen deze middag een persoonlijke ontmoeting met de Heilige Geest hebben ervaren. En na de voorbede namen we wat tijd om God groot te maken en te aanbidden in geest en waarheid en dit was super krachtig. Dit was waarschijnlijk de meest krachtige aanbidding in de hele trip tot nu toe. Heerlijk!

Ook in Siliguri zagen we weer meerdere genezingen, zo was er ook een dame die genezen werd van pijn in haar voeten! Ze kon na de voorbede voor het eerst sinds tijden terug naar huis lopen zonder pijn! Halleluja! Daarnaast was er ook een dame die getuigde dat God haar had bevrijdt van een diepe angst die ze had gekregen na een traumatische ervaring in het verleden. Halleluja! God is goed!
Daarnaast werden we ook gevraagd om te preken in een aantal lokale kerken op de zondag tussen de 1e en de 2e week. En natuurlijk gingen we op deze aanbieding in. Dus onze contactpersoon in Siliguri had voor ieder van ons een afzonderlijke kerk geregeld waarin we zouden preken. En ik sprak deze zondag over het thema: ‘God ontmoeten op de berg’. Want in de bijbel zien we vele voorbeelden van grote mannen Gods, Mozes/Elia/Jezus/etc., die een ontmoeting met God hadden op de berg. Dus ik bemoedigde de kerkleden dat ze hun eigen ‘berg’ moesten creeren waarop ze God konden ontmoeten. Misschien een vaste plaats in of buiten het huis, een vast tijdstip op de dag, door een half jaar bijbelschool te doen of door op God’s uitnodiging in te gaan vandaag als ze Hem nog niet kenden. En na de dienst kwamen een man en een vrouw, met een 2 jarig kind, naar de pastor toe om hun hart aan de Heer te geven. Wow! Halleluja! De voorganger vertelde later dat dit echtpaar al geruime tijd in de kerk kwam, maar dat ze tot op heden nog niet hun hart aan de Heer hadden gegeven.

In het tweede weekend hadden we de vrijdags en de zaterdags vrij en dus besloot ik om toerist te spelen en naar Darjeeling te gaan op zaterdag. Darjeeling is een plaats gelegen op een behoorlijk hoge berg en vanaf hier kun je, bij helder weer, de twee hoogste toppen van de Himalaya zien. Dus begon ik zaterdag ochtend vroeg aan de ‘beklimming’ van de berg. Ruim 3 uren rijden vanaf Siliguri, waarvan ruim 2 uren bergopwaarts was. Helaas regende het deze dag behoorlijk en was het bewolkt, waardoor ik wel de Himalaya kon zien, maar niet de twee hoogste toppen kon onderscheiden. Maar niettemin was het heerlijk om ff een dagje alleen op pad te zijn en om te genieten van de geweldige omgeving met al de bergen (zie foto’s).

Dit was alweer de vierde van vijf trips! En op het moment dat ik dit verslag type ben ik alweer in Zweden om de laatste zaken af te ronden m.b.t. de evaluatie van de trip en om afscheid te nemen van al de vrienden die ik in Uppsala heb opgedaan. Dus bij deze alleen dankpunten en geen gebedspunten meer.

Danken voor:
- Al de mensen die God heeft aangeraakt, door genezing, door de lessen, etc.
- Het feit dat ik niet één keer ziek geweest ben gedurende de hele trip.
- De geweldige eenheid binnen het team. Dat we niet één keer een onderlinge aanvaringen hebben gehad.
- Al de interesse en support van u/jou en zovele anderen in Nederland en buiten Nederland.